Wednesday, December 31, 2014

Make it a Very Happy New Year!

Hobby is not something you do in your spare time but its something for which you spare time!

In 2015 spare time to pursue your hobby/passion to make it a "Happy" New year!

Start that blog you've been postponing

Go on those photo tours you are procrastinating

Learn that music instrument you are longing to learn

Travel more else life will be boring

Take that bold step and start up your venture

Get on Quora and share your knowledge

Or Recycle one of your last year's resolutions!

Whatever your passion “Just do it”!!

Wish you "make it" a Very "Happy New Year"!!"

Saturday, December 20, 2014

Sanyas in Himalayas abandoned !!

వయసు మీద ఉన్నప్పుడు తక్కువ నిద్ర పోయేవాడిని. వయసు మీద పడ్డాక తక్కువ నిద్ర పడుతోంది. అందుకని ఇవాళ పొద్దున్నే 4 గంటలకి లెచిపొయాను. ఎవరితోనూ కాదు ;) నిద్ర! ఇంత పొద్దున్నే లేచి చెయ్యాల్సిన రాచకార్యాలు ఏమిలేవు కాబట్టి 5 గంటలకి మంచం దిగి  "చ్చల్లటి" నీళ్ళతో పళ్ళు తోముకున్నాను. అంతే తర్వాత అరగంటదాక కుడిచెయ్యి స్పర్శ కోల్పోయింది.

కాఫీ కలుపుకోవడం బాయేహాత్ కా ఖేల్ కాబట్టి ఎడం చేత్తోనే కాఫీ కలుపుకోని తాగేసి ఇంకేం చేద్దామని ఆలోచించాక కుడి చెయ్యి కాస్త కదలడం మొదలెట్టింది! 

ఇలా స్పర్శ జ్ఞానం వచ్చాక జ్ఞాననేత్రం కూడా తెరుచుకుంది. ఆ మధ్య చాగంటి వారి ప్రవచనాలు చాల విన్నాక తొందరలో ఈ తుచ్చమైన సంసారం వదిలేసి సన్యాసం తీసుకోని హిమాలయాలకి వెళ్ళిపోదామని ఒక దృఢనిశ్చయానికి వచ్చాను. కాని అంత ధృఢనిర్ణయం మీద ఇప్పుడు చన్నీళ్ళు పోసినట్టయింది! వెంటనే ఇంకో నిర్ణయం తీసుకున్నాను. సన్యాసం వరకు ఓకే కాని హిమాలయాలు కాన్సిల్!

బొందితో కైలాసం వెళ్ళే (దురా)ఆలోచన లేదు నాకు ;)

Saturday, December 13, 2014

Sab Ka Malik Ek!!

Today morning while going to airport a middle aged person asked me for a lift at the entrance to the PVNR Expressway at Mehdipatnam.

As I was alone in the car I stopped and he got in. Incidentally there were 2 other youngsters too but they were busy with their mobiles:)

I was listening to "Kanakadhara Stotram" sung by MS Subbulakshmi on my mobile when he got in.

He listened for a few minutes and asked me about it as obviously he never heard it before. I explained how Adi Sankaracharya composed this impromptu when an old brahmin lady could offer him only an amla fruit   and told him that I listen to it whenever I travel alone in my car and its relaxing. He agreed.

Then he told me that he has CDs of MS Subbulakshmi's Suprabhatam & Vishnu Sahasranamam, MS Rama Rao's Sundara Kanda, Siva Stotram by SP Balasubrahmanyam etc and he listens to them regularly. He said their voices are divine and if he listens to them in the morning its like taking a tablet for BP and he can go through a 12 hour work day. I nodded in agreement.

Immediately after the flyover ended he wanted to get down as he is going to Kurnool and RTC buses stop there. I stopped and as he got out and closing the door casually asked his name.

He said "Sir my name is Jeelani and I'm a Muslim" and waved good bye with a big smile.

Monday, December 8, 2014

తెర తీయగ రాదా?! తీయరాదు!!

కాళ్ళ పారాణి ఆరకముందే నా "తెరంగేట్రం" కార్యక్రమానికి "తెర" పడింది:(

ఇక వివరాల్లోకి వెళ్తే

నేను 7th క్లాసులో స్కూల్ వార్షికోత్సవానికి ఒక చిన్ని నాటకంలో ఒక ప్రధాన పాత్ర వహించాను! అందులో నాది డాక్టర్ పాత్ర. విపరీతంగా నటించాను. అనుకున్నాను. ఇలాంటి బాల కళాకారుడిని సముచితంగా సత్కరించాలి అని భావించిన స్కూల్ యాజమాన్యం వాళ్ళు నాకు ఒక "సబ్బుపెట్టె" బహుమతిగా ఇచ్చారు! ఆ రోజుల్లో సబ్బు పెట్టెలు అప్పుడే అమ్మడం మొదలు పెట్టారు. ఇంక నా ఆనందానికి అవధుల్లేవు. రోజూ స్నానం చేస్తున్నపుడు, నా స్నానం మాట ఎలాగున్నా ఆ సబ్బుపెట్టెకి చాల రోజులు చాల శ్రద్ధగా స్నానం చేయించాను. చివరికి ఒక రోజు ముందు ఆ సబ్బుపెట్టె, వెంటనే నా చిన్ని గుండె డాల్బీ స్టీరియో సౌండ్ చేస్తూ పగిలిపోయాయి. అక్కడితో రంగస్థలవైరాగ్యం పుట్టి కొన్నాళ్ళు, కాదు కొన్నేళ్ళు నా నటనా కౌశల్యాన్ని నాలోనే దాచేసుకున్నాను.

అలా ఓ రెండు దశాబ్దాల తర్వాత ఒక ఫ్రెండ్ ఒక గంట టెలిఫిలిం తీస్తూ ఒక ఆదివారం మధ్యాన్నం నన్ను షూటింగ్ చూడ్డానికి రమ్మన్నాడు. సరే ఎంతైనా మరుగున పడిన నటుడిని కదా కనీసం తోటి నటులు నటిస్తూంటే చూసి ఆనందపడదామని వెళ్ళాను. అప్పుడు ఒక పాట కచ్చేరి షూట్ చేస్తున్నారు. నేను ముఖ్య అతిధిని కాబట్టి ముందు వరసలో కుర్చోపెట్టారు. ఈ కచ్చేరి షూట్ చేసినప్పుడు ప్రేక్షకులని కూడా అప్పుడప్పుడూ చూపిస్తారు కదా! అలా కెమెరా ప్రేక్షకులవేపు తిరిగినప్పుడల్లా నేను నా ప్రతిభ అంతా చూపించి, చేత్తో తాళం వేస్తూ, బుర్ర విపరీతంగా ఊపేస్తూ నా నటనా విశ్వరూపం చూపించాను. అక్కడున్న వాళ్ళెవరూ గమనించలేదు కాబట్టి నాకు నేనే శభాష్ అని కూడా అనుకున్నా, మనసులోనే!

కొన్నాళ్ళ తర్వాత ఆ ఫ్రెండ్ ఫోన్ చేసి ఇవాళ మధ్యాన్నం మూడు గంటలకి మన(!) టెలిఫిలిం దూరదర్శన్లో వస్తుంది. చూడండి అన్నాడు. ఇంకేముంది సుష్టిగా భోజనం చేసి మా ఆవిడ దగ్గర (లేనిపోని) ప్రగల్భాలు పలికాను. మధ్యాన్నం చూడు నా నటన. చప్పట్లు కొట్టడానికి ఇంకో రెండు చేతులు ఉంటే బాగుండేది అనుకుంటావు అని! మా ఆవిడ కూడా నా మాటలు నమ్మేసింది. సాధారణ భారత స్త్రీ కదా! నాతో చెప్పలేదు కాని బహుశా లోపల అనుకోని ఉంటుంది "ఏమో రేప్పొద్దున్న మా ఆయన మెగాస్టార్ కాకపోయినా ఒక చిన్ని మినీస్టార్ అయ్యిపోతారేమో! ఎన్నాళ్ళీ గొర్రె తోక బెత్తెడు జీతం జీవితం? మా అదృష్టం మారిపోయే రోజులు వచ్చేసాయి" అని!

సరే చూస్తూండగానే మూడయింది. నేను "అవకాశ భక్తుడిని" కాబట్టి ఇప్పుడు అర్జెంటుగా దేవుడి అవసరం వచ్చింది కాబట్టి కరెంటు పోకూడదని వెయ్యి ఇంటు పది దేవుళ్ళకి మొక్కుకున్నాను. ఇంకెక్కడో నిజమైన భక్తులు కోరుకున్నట్టున్నారు కరెంటు పోలేదు.

అలా ఆ గంట ఒక యుగంలా గడిచాక చివర్లో నేను ముఖ్యపాత్ర వహించిన సన్నివేశం రానే వచ్చింది. రెప్పకూడా వెయ్యకుండా చూడ్డం మొదలెట్టా. ఒక నిమిషం, రెండు నిమిషాలు, చివరికి పాట అయ్యిపోయింది. మధ్యలో ప్రేక్షకులని చూపించారు కాని నేనున్నవేపు కాదు:(

అంతే ఒక్కసారి నిరుత్సాహపడ్డాను. కాని విధి వైపరీత్యం. అంతే అలా నా నటనా జీవితానికి పునాదిలోనే హంసపాదు!

ఆ రోజు శపథం చేసాను.

ఇకముందు జీవితంలో తెరముందు కనిపించకూడదు అని!

ఆ రోజునుంచీ అన్ని తెరచాటు పనులే ;)


 

Saturday, November 22, 2014

హమ్మయ్య! నిన్నటితో కార్తీకమాసం వెళ్ళిపోయింది!!

హమ్మయ్య! నిన్నటితో కార్తీకమాసం వెళ్ళిపోయింది... ఇంక  ఉపవాసాల బాధ తప్పింది. అంటే నేనేదో కార్తీకమాసమంతా విపరీతంగా ఉపవాసాలు చేసేసి శుష్కించి పోయానేమోనని భయపడకండి. నా బాధ కార్తీకమాసంలో కనీసం ఒక్క రోజైన ఉపవాసం ఉండలేదే అని!!

ఈ కార్తీకమాసమంతా అద్దంలో మొహం చూసుకోవాలంటే భయపడాల్సి వచ్చింది. నేను అద్దంలో ఇలా చూడడం ఆలస్యం అందులోంచి అంతరాత్మ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించేది. అదెలా సాధ్యం అనే వాళ్ళంతా పాత సినిమాలు చూడ ప్రార్థన! ఆ ప్రశ్నలు ఇలా సాగేవి

ఈ నెలలో వారానికి కనీసం ఒక్క రోజు ఉపవాసం ఉండలేవా?
ఒక్క రోజు ఉండలేకపోతే అధమపక్షం ఒక్క పూట తినకుండా ఉండలేవా? 
కనీసంలో కనీసం నెల మొత్తంలో ఒక్క రోజు లేక ఒక్క పూట ఉపవాసం ఉండలేవా?
ఏమయ్యింది నీ భారతీయ సంప్రదాయం?
మర్చిపోతున్నావా ఆచారం?

ఇన్ని ప్రశ్నలకి నాది ఒక్కటే సమాధానం. మౌనం! ఏమన్నా జవాబు చెప్తే మళ్ళీ సప్లిమెంటరీ ప్రశ్నలు వచ్చే ప్రమాదం ఉంది. ఎందుకొచ్చిన గొడవ. నా అంతరాత్మేగా. కొన్నాళ్ళు అద్దంలో దాని (నా) మొహం చూడడం మానేస్తే సరి.

లోపాయికారి నేను ఉపవాసం ఉండక పోవడానికొక బలీయమైన కారణం ఉంది! అదేమిటంటే ఇటీవల ఎక్కడో చదివాను. మనం ఎప్పుడైనా ఉపవాసం ఉంటే మన మెదడుకి బోల్డు సందేహాలు వస్తాయిట. ఏమనంటే వీడు కావాలని తినలేదా లేక తిండి దొరక్క తినలేదా అని? కాని దానికి ఆ సందేహ నివృత్తి ఎలా అవుతుంది. అవ్వదు. అందుకని అదేం చేస్తుందంటే మనం తర్వాత ఎప్పుడు ఏం తిన్నా దాంట్లో అతి ఎక్కువ శాతాన్ని కొవ్వుకింద మార్చేస్తుందిట! ఎందుకంటే దానికి అనుమానం మనమీద. మనం మళ్ళీ ఇంత తొందరలో ఎమన్నా తింటామా తినమా అని? ఏమో ఇంకొన్నాళ్ళు ఏమీ తినకపోతే? అప్పుడు మనకి శక్తి ఇచ్చే బాధ్యత దానిదే అని దాని ఫీలింగ్. అందుకే ఈ ముందస్తు జాగ్రత్త పనులు. ఇంగ్లీష్ వాడు చెప్పినట్టు "సేవింగ్ ఫర్ ఏ రైనీ డే"! కాని ఆచారం, సాంప్రదాయం, భక్తి ఇవన్నీ పక్కన పెడితే ఉపవాసం చెయ్యడానికి నాకున్న మరీ ముఖ్య కారణం కనీసం ఒక 100 గ్రాములైన బరువు తగ్గుదామని. కాని ఇలా మన మెదడు తర్వాత తిన్నదాన్నంతా కొవ్వుకింద మార్చేస్తే బరువు తగ్గకపోగా బలుపు ఎక్కువయ్యే ప్రమాదం ఉంది కదా?

కాని ఇదంతా ఆ అద్దంలో అంతరాత్మకి చెప్పాలంటే కష్టం. ఎందుకంటే నేను  అలా అద్దంలో చాలాసేపు మాట్లాదేస్తూంటే చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళకి పిచ్చి ఎక్కిపోయి నాకు పిచ్చి పట్టింది అని ఒక తప్పుడు నిర్ణయానికి వచ్చే అవకాశాలు భారీ ఎత్తున కనిపించాయి. అందుకని ఉపవాసం చేసే సంప్రదాయానికి తిలోదకాలు ఇచ్చేసా!

కాబట్టి కాగాపోగా ఇవాళ్టి నుంచీ అద్దంలో అంతరాత్మ అదృశ్యం :) ఎంచక్కా నా ముఖారవిందం అద్దంలో నేను హాయిగా చూసుకోవచ్చు!! 
 

Wednesday, November 19, 2014

సరాసరి మోక్షం పొందాలంటే చాల సులభమార్గం!! Surefire way to get "Moksham"!!

పూర్వం పురాణాల్లో చాల కథల్లో ఎవరైనా ఋషులకికాని, దేవుళ్ళకికాని బాగా కోపం తెప్పిస్తే వెంటనే వాళ్ళు అలా కోపం తెప్పించిన వాళ్ళని శపించేవాళ్ళు! దాంతో ఆ శాపగ్రస్తులు వెంటనే వాళ్ళని క్షమాభిక్ష కోసం స్తుతిస్తే శపించినవాళ్ళు శాంతించి వెంటనే శాపవిమోచనం చెప్పేవాళ్ళు. ఇక్కడ ఒక "చమత్కారం" ఏమిటంటే ఆ శాపగ్రస్తులందరూ వాళ్ళ శాపవిమోచనం అయ్యిన వెంటనే "మోక్షం" పొందేసేవాళ్ళు! అంటే ఇక  No పునరపి జననం. No పునరపి మరణం!

దీన్ని బట్టి నాకర్థం అయ్యింది ఏమిటంటే ఎవరికైనా ఇంకా బోల్డు బోల్డు జన్మలు ఎత్తకుండా సులభంగా సరాసరి మోక్షం పొందాలంటే చాల సులభమార్గం ఏమిటంటే ఎవరైనా ఋషులకికాని దేవుళ్ళకి కాని అర్జెంటుగా విపరీతమైన కోపం తెప్పించేయ్యడమే! మోక్షం తధ్యం :)

నోట్: ఇది నేను కేవలం సరదాకి రాసింది! నన్ను అపార్థం చేసుకొని ఇక్కడ ఋషులు ఎవరైనా ఉంటె వాళ్ళు నన్ని శపించవద్దని ముందస్తు మనవి! నాకింకా చాల జన్మలు ఎత్తాలని ఉంది...ఇంకా  తీరని, ఈ జన్మలో తీర్చుకోలేనివి బోల్డు కోరికలున్నాయి నాకు!!!

Thursday, November 13, 2014

Screen based life!!

Today people's lives are revolving around 4 screens! Mobile, Laptop/iPad/PC, TV & Cinema ;)

The other day an amusing incident happened which is yet another example of the present day screen based life! 

I was going to the airport alone at 9 PM and at the start of PVNR Expressway in Hyderabad there will always be few persons waiting for taxis/private cars for a paid/free lift! Though I've not done it before I suddenly decided to offer lift to any one who cared to ask for it. And to my surprise not even one person looked at me nor asked for a lift as, guess what, ALL of them were busy looking at their mobile screens:(

Tuesday, October 21, 2014

Diwali Bonus to YOUR service providers!

Couple of days ago all of us read about the Surat Diamond merchant who gave away 250 cars, Flats and Diamonds to all his employees and am sure every employee thought "if only I were working in that company"?!!

Almost all employees working in both public and private sector look forward to Diwali bonus from their employees and those who get it are delighted!!

Just think for a moment...there are many "employees" working for you too! Like maid, driver, apartment watchman, colony gurkha, car cleaner, garbage collector etc. They too "wish" "if only we too get some Diwali bonus"! So how about "giving" that bonus to ALL your service providers?!

Remember real Happiness is in giving! Pleasantly surprise them with cash or crackers or any gifts along with a sweet box! Believe me you'll make their day/Diwali. The bonus need not be huge but just the very act of giving it to them matters most.

So go ahead and "Light up their lives this Diwali"!!

And don't forget to have a SAFE AND SOUND"LESS" AND HAPPY DIWALI

Tuesday, October 14, 2014

మొక్కని అన్నంతో పెంచుతున్నాను!!

మొక్కని అన్నంతో పెంచుతున్నాను!!

నమ్మలేని నిజం! నేను ఒక మొక్కకి అన్నం పెడుతున్నాను!!

అదెలాగా? ఎందుకు? అదేం బుద్ధి?! అని మీరు లక్ష యక్ష ప్రశ్నలు వేస్తారని తెలుసు.  మరింకెందుకు ఆలీసం! సమగ్రంగా వివరిస్తాను

మా ఇంట్లో రోజూ పొద్దున్న మిగిలిపోయిన రాత్రి అన్నం డాబామీద పావురాలకి పెడతాము. రోజూ మా ఆవిడ ఆ డ్యూటీ చేస్తుంటుంది. అప్పుడప్పుడూ నేను పాపాలు ఎక్కువ చేసేస్తున్నానేమోనని ఒక్క పిసరు పాపభీతి పుట్టినప్పుడు మా ఆవిడ చేతిలోంచి ఆ అన్నం గిన్నె తీసుకొని ఆ పావురాలకి నేనే అన్నం పెడుతూంటాను. అలా పెట్టాక ఇంకో పని కూడా ఉందండోయ్! డాబా మీద roof garden లాగ ఫీల్ అయ్యిపోయి ఓ నాలుగు మొక్కలు కూడా పెంచుతున్నాం. ఈ పావురాల బ్రేక్ఫాస్ట్ కార్యక్రమం అయ్యాక ఆ మొక్కలకి నీళ్ళు పొయ్యడం కూడా రోజూ చేసే పని.

నేను పావురాలకి గోడమీద గిన్నెలో అన్నం అంతా చేత్తో ఊర్చిపెట్టాక నా చేతికి అయిదారు మెతుకులు అతుక్కుంటాయి. వెంటనే మొదటి మొక్కకి పోస్తున్న నీళ్ళతో చెయ్యి కదిగేసుకుంటాను. అప్పుడు ఆ మెతుకులన్నీ ఆ కుండీలో పడతాయి. మర్నాడు పొద్దున్న చూస్తే ఒక్క మెతుకు కూడా కనిపించదు! అంటే అర్థం ఆ మొక్కకి నేను అన్నం పెట్టి పెంచుతున్నట్టే కదా! ఆ మొక్క కూడా పోషఖాహారంతో  బాగా ఏపుగా పెరుగుతోంది! దానికి అన్నం బాగా వంట పట్టినట్టుంది:)

ఇదీ నేను మొక్కకి అన్నం పెట్టె ప్రహసనం !!

Friday, September 19, 2014

హల్లో! ఓ ఫైవుందా?!!

మహానుభావుడు ముళ్ళపూడి ఇది రాసినప్పుడు
60's లో హల్లో! ఓ ఫైవుందా?   5=5
70's లో హల్లో! ఓ ఫైవుందా?   5=50
80's లో హల్లో! ఓ ఫైవుందా?   5=500
90's లో హల్లో! ఓ ఫైవుందా?   5=5,000
2000 లో హాల్లో! ఓ ఫైవుందా  5=50,000
ఇప్పుడు హల్లో! ఓ ఫైవుందా?  5= 500,000

దేశ కాలమాన పరిస్థితులని బట్టి కొలమానం కూడా మారుతూ ఉంటుంది! 


Wednesday, September 10, 2014

Rare occurrence! My story & my parents story published in the same issue!!

A very rare occurrence perhaps in the history of Telugu literature!!

My parents story and my story were published in the same Deepavali Special Issue of Andhra Prabha in November, 1996!! I just discovered the old issue in my archives.

Here's the Index of that issue...the very 1st story is my parents - Bina Devi and the very last one is mine!!

బహుశా తెలుగు పత్రిక రంగంలో ఒక అరుదైన సంఘటన!  నా తల్లితండ్రుల కథ, నా కథ ఆంధ్ర ప్రభ 1996 దీపావళి ప్రత్యెక సంచికలో ప్రచురించారు!! ఈ కింద ఆ సంచిక విషయ సూచికలో మొట్టమొదటి కథ బీనాదేవిది. చిట్టచివరి కథ నాది!!

PS: For better readability please right click on image and select "Open link in new tab"



ఈ కింద నా కథ(!) చదవండి!

ముఖ్య గమనిక: సాధారణంగా నా "కథల్లో" "కథ" ఉండదని మనవి :)


Tuesday, September 2, 2014

Out of Box Google search ideas for Indian recipes!

Out of Box Google search ideas, especially for recipes!

Here are few Out of box searching ideas I've thought of and been practising for the past few months.

As cooking is my hobby cum passion I actively search for new recipes on the net frequently. I did the normal routine google searching methods initially. Since I consider myself a Pro as far as searching with Google is concerned I came out with the following “different” search methods that got me some fantastic results which made me famous as a cook at least in my family circle :)

For ease of convenience I am taking one vegetable as an example in all the methods outlined below and it need not be considered as my favorite:)
  1. Find out the name of the vegetable you want to cook, in different Indian languages and then search with those names too. For example if you want Ladies Finger recipes you can search for Bendakaya (Telugu) Bhendi or bhindi (hindi), Vendakkai (Tamil) Dhados (Bengali) etc. 

  2. You can also google for recipes from a particular state/area of India first google the vegetable's name in that area's language and then google for recipes for that name. For example you can google “Rajasthani bhendi recipe” or “avadh recipe bhendi” or “Bhendi konkani recipe” etc. Over a period of time you will start liking a particular state/area's recipes more!

  3. The final method which should be used in conjunction with both the above methods and which also helps in knowing before hand how the recipe looks is to first type in the search terms and then select “Images” from the menu below the search box! You can see all the finished recipes and once you like a look of that then click on it for the detailed recipe. Of late I am googling “images” first and then go for the recipe only if I like the looks. Believe me its worth trying!
Needless to add, if you don't want international recipes please select “India” from “search tools” drop down menu!

Start searching for all the recipes of your favorite vegetables/ states and Happy Cooking & Eating too!

Monday, August 25, 2014

A little bird; nest & Hatching story!

A small birdie built a nest 6 days ago on a firm branch of the karivepaku (Curry leaves) tree in our backyard. It took 2 days to build it. And last 3 days its just sitting in the nest without moving an inch! Well...its an exaggeration...no..not moving part..but the inch part The nest is perhaps 3" in dia and there is almost no place for the bird to move! Its hatching its eggs. Don't know how long it has to sit like that. Can we sit in one place without moving an inch for just 1 hour?! 

You've to strain your eyes to see the nest in this photo. As the tree is always in shade there isn't enough light to capture it with my mobile cam! But if you look very carefully the nest is almost at the center of the photo.

PS: Since I don't have 24/7 surveillance cameras in place I don't know whether the bird is fasting all these days or her husband is bring her food :) 


Tuesday, August 12, 2014

Banking Security Force!


On the one hand we have unemployment more so in the rural sector. On the other hand the banks both public sector ones and the private sector banks are woefully undersecured! Security of the bank comprises of 2 parts.

  1. Security of bank's assets and manpower
  2. Security of its customers when they come to do transactions at the bank/ ATM
We frequently read about “attention diversion” gangs stealing large amounts of cash from customers after they have withdrawn it from the bank. It generally happens in front of the bank only! And we also frequently hear about daring bank robberies during banking hours by armed robbers as well as frauds by the staff both for themselves as well as in collusion with customers

So considering these two factors together why not create a specialized Banking Security Force to safeguard the banks and its customers. It can recruit young able bodied men mainly from rural sector and train them in the security aspects specific to banks. Each branch of the bank may be given 1 SI and few guards in varying strength depending on the size, location and vulnerability of the branch. Each branch should definitely have 1 securityman in plain clothes during banking hours to keep a watch/catch the criminals red handed both in and outside branch.

Banks in India are also paying large amounts by employing private security agencies to safeguard their ATMs too! And the BSF persons can be allotted to the ATMs too. Private sector banks also can employ these specially trained persons on payment basis to the BSF.

A special cell in the BSF also can be created to take care of Forensics of frauds / embezzlements in the banks by employees as well as customers who dupe banks by forged documents.

I have a strong conviction that creation of a specialized Banking Security Force will definitely reduce the crimes in the banking sector as well as provide meaningful employment to thousands of youth.

If Govt of India can't create BSF then I feel it would be a good business idea for ambitious entrepreneur!

btw...I have actually written the above idea in SBI PO selection main exam in 1983/4!!

Sunday, July 6, 2014

Being "efficient" creates problems, sometimes!!

Long ago a well known Courier & Cargo company faced a problem!

They had annual contracts with large corporates and one of the usual conditions is that the consignment will be delivered on 3rd day to long distance destinations i.e., a consignment handed over to them on Monday will be delivered on Wednesday.

But once they ended up delivering one consignment on the 2nd day to a destination to which normally they deliver on the 3 day! Immediately the client called them and told them that from then onward they have to deliver ALL consignments on the 2nd day! The logic being that as they have already done it once they can do it every time!

The courier company had a very tough time explaining to the client that this particular incident was an "aberration" and can't be done for every consignment!

The client finally agreed but was totally unhappy:(

Tuesday, April 29, 2014

I slept one night in a famous Women's college in the heart of Hyderabad!!

I slept one night in a famous Women's college in the heart of Hyderabad!! Yes! You read it right!!

Surprised? Astonished? Intrigued? Read on....

In 1991 I was working in APOILFED, a Co-op Federation, managed by Govt of AP. And for the General elections held in that year almost all our employees were drafted for the election duty! And needless to say, once a person is drafted s/he can't escape, come what may.

As I was a Manager I was assigned Presiding Officer duty and was allotted to Reddy's Women's College, Narayanaguda in the heart of Hyderabad! I was very lucky to get a decent concrete building; few of my colleagues were assigned to booths in Govt schools which lacked even basic facilities like decent toilets and some of the buildings were in a very bad shape.

To give an idea about the inside view of operations let me explain in brief how the whole election exercise is handled, of course, limiting my experience to only booth level!

We (Presiding Officers) were asked to report for duty at Osmania University from 12 noon onward on the day preceding the polling day. I reported at 1 PM and had to stand in queue at a designated counter. And after some waiting I was given ALL the polling material i.e., ballot papers, ballot boxes, 2 sets of voters list, booth Number & name banners, gunny bags, sealing lac, few hundreds cash & other paraphernalia. Then I had to wait, with all that material, for couple of hours when I was ushered in to a RTC bus along with few other Presiding Officers. And the bus took a circuitous route dropping each PO at their assigned booths and I was dropped off around 5 PM!

The watchman took me inside the college and guided me to the auditorium which will be the booth, the next day. I kept all the material there, locked the room and went on a tour of the college, it being my first visit to a women's college! And after few minutes of touring told watchman to put chairs in the garden and settled there. Around 6 PM a young SI of Police "reported" to me along with few constables making me feel like a VIP :) They will be safeguarding the booth till the polling is over. And the SI and I went talking shop till late in the night. He told me his different experiences as a Police officer and I told him some of mine! Dinner miraculously appeared around 9 PM! Finally I retired to my "bedroom" of that night, the auditorium!

Once inside it was a little scary experience, what with me alone in that BIG hall. I arranged 3/4 benches side by side and made myself comfortable on them, if one can call that! I kept all the material next to me on the benches and tried to sleep almost hugging the ballot boxes. I kept one  light on throughout the night and had a very disturbed sleep due to new surroundings, mosquitoes, tension and stress building up inside, imagining various things that could go wrong the next day!

Finally I woke up at 5 AM and had a bath under the tap in the garden!

The Polling Officers reported around 6 AM and then all of us made the booth ready for the voting. I was surprised to see a queue forming just before the polling commenced! And it all went off smoothly till evening and finally after the polling ended we sealed the boxes and the Polling Officers left. After some time the bus with heavy police security came to pick us and it was 11 PM by the time I handed over all the materials to the concerned authorities.  Then I went home at midnight without dinner and slept like a log!

And that's how I slept a night in a women's college:)

PS: Incidentally Sri V S Sampath, the present Chief Election Commissioner, was our MD for a couple of years!

PPS: Only when someone does an election duty, they will appreciate the scale, magnitude of operations, massive planning, security concerns, logistics etc., involved in conducting General Elections pan India!

Tuesday, January 28, 2014

హైదరాబాద్లో సూర్యుడు ఎందుకు ఉదయించటం లేదు?!!

హైదరాబాద్లో సూర్యుడు గత మూడు రోజులుగా ఎందుకు ఉదయించటం లేదు?!!

ఈ విషయం మీద చాల సోధించి, పరిశోధించి, అలోచించి, విశ్లేషించగా నాకు అర్థం అయ్యిన విషయం! ఇంక ఆలశ్యం ఎందుకు? చదవండి 

పురాణాల కాలంలోనే కాదు ఈ రోజుల్లో కూడా ఎవరో ఒక దేవుడు ఎవరో ఒక మహా భక్తుడికి లేదా మహా పతివ్రతకి ప్రత్యక్షం అవుతూనే ఉంటాడు! అలా మా ఉళ్ళో, అనగా హైదరాబాద్లో, బహుశా ఒకానొక పతివ్రతకి దేవుడు రెండు మూడు రోజుల క్రితం ప్రత్యక్షం అయ్యి "ఓ నారీ శిరోమణి! నీ భక్తికి, పతి భక్తికి మెచ్చాను. కాని కొన్ని కొన్ని సందర్భాలల్లో మేము కూడా నిస్సహాయులం! ఒక వ్యక్తి ఆయుష్షు పెంచడం మాకు కూడా కుదరదు. నువ్వు మహా పతివ్రతవ్వి కాబట్టి నీకు నేను చెయ్యగలిగే సహాయం ఒకటే! నీకు ముందస్తు సమాచారం ఇవ్వడం.. అదేమిటంటే రేపు సూర్యుడు ఉదయించడం, మీ ఆయన అస్తమించడం ఒక్కసారే జరుగుతాయి! కాబట్టి ఆయనతో ఏమైనా లావాదేవీలు, రాతకోతలు గట్రా ఉంటె ఇవాళ రాత్రికల్లా ముగించేయ్యి. ఆనక బాధ పడి లాభం లేదు" అని చెప్పి అదృశ్యం అయిపోయాడు!

"ఇంకేముంది. అంతా అయ్యిపోయింది. నాకింక రేపటినించి ఎవరు దిక్కు?" అని ఆ సదరు నారీమణి భోరుభోరున ఏడుస్తూ సమయం వృధా చెయ్యలేదు ఎందుకంటే ఆమె "నేటి మేటి మహిళ"!  ఒకింత "Out of Box thinking"కి కూడా అలవాటు పడ్డ వ్యక్తి!     

అంతే!! ఒక గంట తీవ్రంగా ఆలోచించింది. తెల్లారితే తన బ్రతుకు తెల్లారుతుంది. అయినా దేవుడు ఏమిటి చెప్పాడు? "రేపు సూర్యుడు ఉదయించడం, మీ ఆయన అస్తమించడం ఒక్కసారే జరుగుతాయి!" అని కదా! కాబట్టి రేపు అసలు సూర్యుడు ఉదయించకుండా చేస్తే సరిపోతుంది కదా! Simple solutions to complex problems:)

ఆ ఆలోచన రావడం ఆలస్యం! "ఓ సూర్యుడా! రేపు ఉదయించకు! ఉదయించకు!" అని ఒక ఆర్డినన్స్ జారీ చేసింది! ఈవిడగారు మహా పతివ్రత కదా.  మరింక సూర్యుడు ఎలా ఉదయిస్తాడు? 

అదండీ జరిగిన సంగతి! ఇదే పురాణాల కాలంలో అయితే దేవతలకి, ఋషులకి ఈ విషయం దివ్య దృష్తితో తెలిసిపోయి లోక కళ్యాణార్ధం అందరు ఒక Delegation లాగ ఆ సదరు పతివ్రతా శిరోమణి దగ్గరకి వెళ్లి "అమ్మా! మీ ఆజ్ఞ మూలంగా సూర్యుడు ఉదయించక ముల్లోకాలు అల్లాడి, తల్లడిల్లి పోతున్నాయి. కాబట్టి నీ ఆజ్ఞని దయచేసి ఉపసంహరించు" అని వేడుకోనేవాళ్ళు! మరి ఇప్పుడు ఆ సౌకర్యం ఉందొ లేదో రేపు, ఎల్లుండి సూర్యుడు ఉదయిస్తే కాని మనలాంటి సామాన్య ప్రజలకి తెలీదు!

కాబట్టి వేచి చూడండి! మీ అదృష్టం!! 

Saturday, January 18, 2014

"నేనొక్కడినే"!!!

"నేనొక్కడినే" సినిమా దర్శకుడి మనో"గతం" అవ"గతం" చేసుకొనే చిన్ని ప్రయత్నమే ఈ స్వ"గతం"!!

"గతం"లో  నేను కూడా అందరిలాగే చాలా తెలుగు సినిమాలు చూసాను. అది నిజం. నా "గతం నిజం"! ఒక్క మాటలో, క్షమించాలి, రెండుమాటల్లో చెప్పాలంటే ఇదే ఈ సినిమా సారాంశం - "గతం నిజం"!

"నేనొక్కడినే" సినిమా చూసాను. ఇది నిజం.

కాదు అబద్ధం అంది మా ఆవిడ ఎందుకంటే తను కూడా నాతో చూసింది!

అంటే! "నేనొక్కడినే" చూసాను అన్నది నిజం! నేనొక్కడినే చూసాను అన్నది అబద్ధం!!!

ఇంతకీ నేనొక్కడినే చూసానా లేక చూసినట్టు ఊహించుకున్నానా? అంతా  అయోమయం. గందరగోళం. గతంలో దుర్యోధనుడి పరిస్థితి! "ఇది మయ సభా? మాయ సభా? అయోమయ సభా?  ఇది ఈ సినిమా చూసిన వాళ్ళకి మాత్రమె అర్థం అవుతుంది అన్న మాట నిజం.

సినిమా మధ్యలో ఇంటర్వల్లో బైటికి వెళ్ళాలంటే భయమేసింది. భయం ఎందుకంటే నిజంగా ఇంటర్వల్ ఇచ్చారా లేక నేను ఊహించుకున్నానా అన్నసందేహం కలిగింది. నిజంగా ఇంటర్వల్ అయితే ఫర్వాలేదు కాకపోతే మట్టుకు నేనొక్కడినే లేచి అందరి కాళ్ళు తొక్కేసి వాళ్ళ మీద పడిపోయి నానా భీభత్సం అయ్యిపొయెది :(

అయినా ఎవరో మహానుభావుడు అన్నట్టు "మనవాళ్ళు ఉత్త వెధవాయలోయ్! ఈ మధ్య మరీ చెత్త చెత్త సినిమాలు తీసి మన మీదకి వదిలేస్తున్నారు" అని సగటు ప్రేక్షకుడు, దర్శక నిర్మాతల వేపు వేలెత్తి చూపిస్తే, ఈ దర్శకుడు ఆ వేలిని "సుకుమారం"గా పట్టుకుని సగటు ప్రేక్షకుడిని ఎవ్వరికి అందనంత ఎత్తుకి తీసుకెళ్ళి అక్కడే వదిలేసి చక్కా ఇంటికెళ్ళి పోయాడేమో అన్న సందేహం కలిగింది.

అప్పుడప్పుడూ "Bourne Identity" గుర్తుకొస్తే అది మీ జ్ఞాపక శక్తికి నిదర్శనమే కాని మరొక్కటి కాదు!

ఒక సినిమా గురించి రివ్యూ రాస్తే అందులో ఒకింత కథ రాయడం పరిపాటే. కాని ఈ సినిమా విషయంలో కథ చెప్పాలనుకోవడం కొంచం దుస్సాహసo!
ఇంక  కథ విషయానికొస్తే, అయినా కథ ఎవడికి కావాలి! ఒక పేజి కథని రెండు గంటల సినిమా తీసిన దాఖలాలు ఉన్నాయి. రెండు గంటల కథని నాలుగు సంవత్సరాలు టీవీ సీరియల్స్ గా తియ్యడము కూడా కద్దు. అలాంటిది ఒక్క సారి దాదాపు మూడుగంటలలో  బోల్డన్ని మెలికలు, మలుపులు, కొసమెరుపులు ఉన్న చిత్రాన్ని సగటు ప్రేక్షకుడు జీర్ణం చేసుకుంటాడా అన్నది ప్రశ్నార్థకం!

కాని తెలుగు వాడిని తక్కువగా అంచనా వెయ్యకండి. ఎందుకంటే "Inception" చిత్రాన్నేఅవలీలగా అర్థం చేసుకున్నట్టు మొహం పెట్టి, బంధు మిత్రులందరినీ "ఏమిటీ మీరింకా ఆ సినిమా చూడలేదా? అద్భుతం! అమోఘం!!" అని పొగిడి వాళ్ళు  చూసి వచ్చాక వాళ్లకి అర్థం కాలేదంటే వాళ్ళ పరువు పోతుందని వాళ్ళు కూడా ఇదే strategy వాడడం నా దృష్టికి వచ్చింది! అలాంటి మేధావులకి ఈ సినిమా ఒక లెఖ్ఖా?!

అన్నట్టు సినిమా మొదలవ్వక ముందు కొంతమంది వాళ్ళ మొబైల్తో "Selfie" తీసుకోవడం చూసి "అయినా ఈమధ్య ఇది బాగా ఫాషన్ అయిపోయింది" అనుకున్నాను. అది నా అమాయకత్వం అని సినిమా అయ్యాక అర్థం అయ్యింది:(  ఎందుకంటే 100% వాళ్ళంతా సినిమా మొదటి సారి అర్థం కాక రెండోసారి వచ్చిన వాళ్ళే. కాని తర్వాత నిజంగా రెండోసారి చూశామా, లేక చూసినట్టు ఊహించుకున్నామా అని సందేహం వస్తే ఆ సందేహ నివృత్హికి తీసిన సాక్షాలని కొంచం ఆలస్యంగా అర్థం అయ్యింది!

ఒకరకంగా ఆలోచిస్తే ఇది ఒకరకమైన మార్కెటింగ్ ట్రిక్ ఏమో అని అనుమానం. ఎందుకంటే ఒకసారి చూసిన వాళ్ళల్లో చాలామంది రెండోసారైనా అర్థం అవుతుందేమోనని చూస్తున్నారు. కాని ఆ సంగతి ఒప్పుకోరుగా. పైకి కనిపించే నిజమేమిటంటే చాలామంది రెండోసారి చూడడం. అంతే ఇదేదో చాల అద్భుతమైన సినిమా అని చూడని వాళ్ళంతా చూడడం. చర్వితచరణం:) షరా మామూలే!

తెలుగులో Hollywood స్థాయి సినిమా  చూడడం అరుదు! ఈ అవకాశం వదులుకోకండి!

PS: నేను పైన రాసిందంతా సినిమా చూసిన వాళ్ళకి మాత్రమె అర్థం అవుతుంది. కాబట్ట్టి ఇప్పటి దాక ఈ సినిమా చూడని వాళ్ళు  సినిమా చూసాక మరొక్కసారి చదివి అప్పుడు మరొక్క "కామెంట్" చెయ్యండి!

PS: 2024లో గౌతం హీరోగా ఒక సినిమా సంక్రాంతి విడుదల అవుతుంది. నిస్సందేహం :)

Monday, January 13, 2014

Unusual act of generosity by a stranger!

Two weeks ago I witnessed an unusual and interesting incident during my morning...err...evening walk!

btw...one advantage of going for an evening walk is that one can yield to the temptation from the Mirchi Bajji bandis, Pani puri bandis etc:)

And so it happened one evening couple of weeks ago  ....I was on the last leg of my evening walk and needless to say succumbed to the temptation of hot mirchi bajjis. As I was savoring my bajjis a gentleman, perhaps in his late 50's, ordered half a dozen each of mirchi bajjis & vadas packed. And after they were packed he asked for 2 more each of mirchi bajjis and vadas! Even the bandiwala too was surprised at this extra order and then that gentleman took the 4 bajjis to the waiting auto fellow (I didn't notice the auto till then) and offered them to him! The auto driver too was surprised but this guy insisted on him eating and told him "Khao! Khaane ke baad nikalenge" and once he finished eating they both sped off!

I was pleasantly surprised with his simple act of generosity.

And incidentally last week I too got an opportunity to do the same! I was going to a party at 7 PM and walked up to the main road where auto guys hang around. I found one auto there and incidentally at that junction my favorite mirchi bajji bandi will be there in the evenings. And I recalled the above incident and bought 4 mirchi bajjis and took one extra plate ...euphemism for paper:) and walked up to the auto guy and told him my destination. To my surprise he asked for a reasonable amount (For the uninitiated the auto guys in Hyderabad rarely come on meter!) and I said "Theek hai...pehle ye bajji khao...baad me chalenge". He too was surprised but accepted the bajjis and after he ate them off we went!!

Did you come across any such incidents like that unknown gentleman's generosity?

Sri Lakshmi Naraasimha Swamy Temple, Nacharam Gutta

This is my first travelogue!

I am fond of long drives and visit any place worth visiting within 150 KMs from Hyderabad. I've to go on these long drives at least once in 2 months.

So as part of this long drive (!!) on 12th January, 2014, Sunday decided to visit Sri Lakshmi Naraasimha Swamy Temple, Nacharam Gutta which is just 60 KMs from Hyderabad. We started at 9-30 AM from Karkhana after having breakfast at the very famous road side tiffin center opp Foodworld and reached Nacharam Gutta temple at 10-30.

Its on the Hyderabadl - Nagpur road and one has to take a right turn after the 1st toll gate just before Toopran. The highway up to the toll gate is 4 lane and very smooth without any pot holes. Don't take the 'U' turn within half a KM from the toll gate but after 1 KM there is a right turn and after traveling few KMs on this stretch suddenly we came across the Temple Arch (popularly called Kamaan) on the right side and we had to travel few more KMs on this road and suddenly found ourselves at the famous temple which is on the left side of the road.

This is a very famous temple in these parts and is also known as "Eluru Nacharam temple" Incidentally on Google maps you'll have to type "Nachram" to find route for this temple!!






We had a darshan of the deity within 5 minutes as there was no rush though it was a Sunday. Then we had a tour of the temple complex which is on a small 3 storey high hillock and there were few cave like structures to the side of the temple as can be seen from the following photos. The deity is one side of this huge boulder.

This temple is centuries old temple dedicated to Lord Narasimha Swamy. Through ages, the temple has been a source of solace and pilgrimage.  The temple got its name from a sincere devotee Nachar. It is believed that devotees who visit the temple after a dip in the River Haridra not only get rid of their sins, but also of skin diseases.














We walked through the cave like structure surrounding the temple and came out of the temple where if one wants they can pay Rs.100 for a "Sankalpa Godaan" wherein the Poojari will do small 5 minute pooja to the cow made available by the temple authorities and pilgrims have to buy Chana Dal and Gur to offer as prasadam to the cow. But we and the cow had to be satisfied with sugar as substitute for gur which wasn't available :(







Opposite to the temple on the other side of the temple one can see the reservoir which I believe is the river Haridra though we didn't venture there!





After feeding the cow by 11-30 AM we started back to the city and as our usual lunch time is 1 PM we decided have lunch in some restaurant in the city only and hence didn't stop en route though there were a couple of dhabas on the Highway and few restaurants too in Medchal town.

All in all this would be an ideal place for a half day trip/picnic.

Mission accomplished :)

Wednesday, January 8, 2014

Lesson taught by New Year!!

A lesson New Year of 1990 taught me!

In late 80's I was working in Marketing and every new year I too used to get few calendars as well as diaries. Don't know whether it was selfishness or perhaps unthinking, but I used to use only one big and good diary and used to stuff all the other diaries in the bottom draw of my desk. Calendars of course, I used to give it to colleagues as we can't normally store them because of their odd size/packings :(

In January, 1990 when I tried to push one such diary in to the draw it wasn't going inside and surprised I peeped in and found it full of unused diaries of previous 3/4 years!!

I pulled out ALL those diaries and sperad them on my desk. Then it stuck me... I felt like Emperor Ashoka after the Kalinga War staring at the dead bodies and wondering about the futility of it all :(

There starting at me were at least 20 diaries all useless now for any one! And you should've seen the looks of my colleagues when I spread them on the table!!

That very second I got enlightenment of sorts...immediately disposed all of them and ever since that day every year I just kept the first good diary and started giving off all the other diaries to all my colleagues. And every one was happy.

Nowadays thanks to being in business I don't get (m)any diaries :(

That small incident taught me a lesson...don't keep more than what you need whatever it may be.

While on the subject I wonder why corporates keep giving diaries/ calendars year after year? I mean every corporate gives the same and how many calendars/ diaries one can use? They either go waste or given to some one they might also not use it.