Friday, August 28, 2020

Corona side effect!

కొరోనా సైడ్ ఎఫెక్ట్: గత మూడు నాలుగు నెలలుగా ముందస్తుగా బైటికి వెళ్లడం బాగా తగ్గించి, ఇంకా తగ్గించి ఇప్పుడు గత నెల్లాళ్లుగా కనీసం ఇంటి గేట్ దాటి బైటికి ఒక్క అడుగు కూడా వెయ్యకుండా కాలం గడిపేస్తూంటే .....  ఏమయ్యిందో తెలియాలంటే చదవండి


మూడు రోజుల క్రితం కాళ్ళు నీరసంగా అనిపించాయి ! ఇదేటిది ఒక్కో శరీరంలో ఒక్కో భాగం నీరసంగా కూడా ఉంటుందా అంటే ఉంటుంది.  ఏం ఒక్కో భాగం నొప్పెట్టటం లేదా... తల నొప్పి, కడుపు నొప్పి, గుండె నొప్పి! అలా ఒక్కో భాగం కూడా నీరసంగా ఉంటుంది. మీరు గ్రహిస్తే! నేను సూక్ష్మగ్రాహిని కాబట్టి ఇట్టే పసికట్టేసా. కేవలం కాళ్లే నీరసంగా ఉన్నాయని.

వెంటనే మనమందరం పెద్ద విశ్లేషకులం కదా? నా వంతు మానవ  ప్రయత్నంగా భారీ ఎనాలిసిస్ చేసేసా ఇలా ఒక్క కాళ్లే ఎందుకు నీరసంగా ఉన్నాయని. నా ఎనాలిసిస్లో బైట పడింది ఏమిటంటే నేను ప్రతి రోజూ ఓ గంట నడుస్తాను. ఒకప్పుడు ఆదివారం సెలవిచ్చేవాడిని. తరుచుగా వారం మధ్యలో ఇంకో రోజు కూడా ఏదో ఒక వంకతో! కానీ ఈ హౌస్ అరెస్ట్ తో ఏమి తోచక నెలలో అధమపక్షం 29 రోజులు విపరీతంగా నడిచేస్తున్నా.

ఇంకో కారణం: ఇంతముందు మూడ్ వచ్చినప్పుడు వంట చేసేవాడిని. ఈ అయిదు నెలలుగా  ఏమి తోచక దాదాపు నెలలో 28 రోజులు వంట చేసి పారేస్తున్నా. దానికి నీరసానికి ఏమిటి లింక్ అంటే వస్తున్నా ...

నేను అసలే భోజన ప్రియుడిని. మరిహ నాకు వచ్చినవి నచ్చినవి మొదట రెండు నెలలు అతిగా అమితంగా తిన్నా! తరువాత్తరువాత ఏమయ్యిందంటే వంట చేయడంలో ఉన్న ప్రేమ తినడంలో తగ్గడం మొదలయ్యింది. ఎందుకంటే రోజులో కనీసం రెండు మూడు గంటలు వంటింట్లో తిండి (తయారీ) మధ్య గడపడంతో తిండి మీద వ్యామోహం తగ్గింది. అందుకని ఒక రెండు నెలలుగా తిండి చాలా చాలా తగ్గించేసాను.

ఈ రెండు కారణాలుగా కాళ్ళకి నీరసం మొదలయ్యింది. మొదటిరోజు పట్టించుకోలేదు. రెండు రోజుల క్రితం నీరసం ఇంకొన్ని భాగాలకు పాకింది! ఊహూ. అప్పుడూ పట్టించుకోలేదు. కానీ నిన్న మొత్తం ఒళ్ళంతా నీరసమే! రోజంతా! అయినా నడక, వంట వగైరా కార్యక్రమాలు మానలేదు. పైపెచ్చు అప్పుడప్పుడూ నాక్కూడా కుంచం బిజినెస్ పనులుంటాయి. నా దురదృష్టం నిన్న అవి చాలా ఎక్కువ చేయాల్సి వచ్చింది. ఇది అగ్నికి ఆజ్యం పోసినట్టయింది.

కానీ నా ఎనాలిసిస్ అంతటితో ఆపలేదు. ఎందుకంటే నేను క్రిటికల్ థింకింగ్, డీప్ థింకింగ్ కి అలవాటు పడ్డవాడిని. ఆ రెండింటికీ తేడా అడక్కండి. అడిగితె నేనిప్పుడు చాలా డీప్ గా క్రిటికల్ గా థింకాలి!

సరే అలవాటు ప్రకారం ఒకింత ముందుకి అంటే ఒకింత లోతుగా ఆలోచించా. నాదసలే స్ట్రాంగ్ బాడీ కదా? ఇలా నడక, వంట, వ్యాపారాలకి నీరసపడిపోడానికి వీళ్ళేదే? ఎక్కడుంది లోపం? అని ఆలోచించగా, చించగా తట్టింది. స్ట్రాంగ్ బాడీనే కాదు స్ట్రాంగ్  మైండ్ కూడా కదా?

అదేమిటంటే ఈ గృహనిర్బంధానికి అస్సలు ఎండ కన్నెరగకుండా రాజకుమారిలా అంతఃపురానికే అంకితం అయిపోయా కాబట్టి సూర్యరశ్మి సోకక డి విటమిన్ భారీ ఎత్తున తగ్గిపోయింది జీవితంలో మొట్టమొదటిసారిగా!

ఇలా డి విటమిన్ లోపిస్తుంది ఇళ్లకే పరిమితమైతే కూసింత ఎండలో అమెరికా వాళ్ళలాగా రోజూ కాసేపు సన్ బాత్ చేయండని ఒక్కడంటే ఒక్కడు కనీసం ఆ ఆరోగ్య సంస్థ కూడా చెప్పలేదు. చెప్పినా నా చెవిన పడలేదు. ఇన్ని వాట్సాప్ ఫార్వార్డులు వచ్చినా!

మరంచేత ఇవాళ్టినించి రోజూ సాయంత్రం ఓ పది నిమిషాలు ఎండలో ఎండుదామని నిర్ణయించాను.

ఫుట్ నోట్: మీలో ఎవరికైనా కూడా ఇలాంటి అనుభవం ఎదురయ్యిందా? అంటే ఇంట్లో ఉన్నా నీరసపడిపోవడం. ఉంటే చెప్పండి. ఎందుకడుగుతున్నానంటే మీకు తెలీనిదేముంది? మనింట్లో కరెంటు పోయిన వెంటనే పక్కింట్లో కూడా పోయిందో లేదో చూస్తాం కదా? వాళ్ళక్కూడా పోతే అదో (పైశాచిక) ఆనందం! తుత్తి! అందుకనన్న మాట!

ఫుట్ నోట్ 2: ఎండలో ఉండడానికి నిర్ణయించా కానీ నడక, వంట వగైరా మానలేదు. ఇప్పుడే అవన్నీ ముగించి ఎంత నీరసంగా ఉన్నా కూడా  ఇది రాస్తున్నా. ఎందుకు మాస్టారూ హాయిగా రెస్ట్ తీసుకోక అనకండి. ఎందుకంటే రెండు కారణాలు

అ: నేను పుట్టిందే లోకకల్యాణం కోసం. ఇలా నీరసంగా ఉందని విశ్రాంతి తీసుకుంటే బోల్డు కల్యాణాలు ఆగిపోతాయి పీటలమీదే!

ఆ: ఇంకో లోపాయికారీ విషయం. ఎప్పటికైనా ఎవరైనా నా జీవిత చరిత్ర రాసే అవకాశాలు భారీ ఎత్తున కనిపిస్తున్నాయి. ఒక వేళ అలా రాయని పక్షంలో నేనే రాసేసుకుంటా స్వీయ చరిత్ర! లేపోతే ఇంకోడెవడిదైనా కలం పేరు పెట్టేస్తా. జీవిత చరిత్రకి ఇప్పటి నీరసానికి ఏమిటి లింకని మీరడిగేలోపలే నేనే చెప్పేస్తా సమాధానం

ఇలా జీవిత చరిత్ర పుస్తకాల్లో ప్రతి అధ్యాయం చివర మిగిలిపోయిన ఖాళీలో, లేదా ఖాళీ చేసి ఓ బాక్స్ లో చిన్ని చిన్ని సంఘటనలు రాస్తూంటారు  కదా? అంటే అనిల్ కుంబ్లే కి దవడ ఫ్రాక్చర్ అయినా కట్టు కట్టుకుని టెస్ట్ మ్యాచ్ ఆడాడని, సచిన్ బోల్డు జ్వరంతో ఆడాడని. అలా. నేను కూడా భారీ నీరసంతో కూడా లోక కళ్యాణం కోసం రెస్ట్ తీసుకోకుండా భారీగా పనులు చేశానని అలా అధ్యాయాల చివర రాయడం కోసం బోల్డు సంఘటనలు సృష్టిస్తున్నా! ఇప్పటికే సృష్టించా కూడా! ఇహ అధ్యయాలు తయారవడమే బాకీ

Friday, August 21, 2020

Intinti Ramayanam!

ఎనిమిదవుతోంది. లేవవే తల్లీ. నాకు వంట సాయం సంగతి దేవుడెరుగు. కనీసం తొందరగా స్నానం చేసి వినాయకుడి పూజకి పాలవెల్లి గట్రా కట్టచ్చుగా

అబ్బా లేస్తానుండవే

ఉంటానే ఉంటాను. అయినా నిన్ను కాదు అదిగో మీ నాన్నననాలి! నా బుజ్జి తల్లి. నా  బంగారు కొండ అని నిన్ను చిన్నప్పటినుంచి ముద్దు చేసి గారాబం చేశారు చూడు. ఆయనదే తప్పు. నువ్ పడుకో తల్లీ.  నేనున్నానుగా. గుమ్మటంలా. నే చేసుకుంటాలే. నువ్వు హాయిగా బజ్జో పదింటిదాకా.

దాన్ని వదిలెయ్యవే. శుభ్రంగా ఉద్యోగం చేస్తోంది. రేపు ఎలాగూ పెళ్లయ్యాక నీకంటే ఎక్కువే పని చేసుకోవాలి. ఇప్పుడయినా సుఖపడనియ్.

అట్లాగే వెనకేసుకు రండి. ఏం నేనేమన్నాఉద్యోగం చేయనిస్తే చెయ్యనన్నానా? నేను పాస్ అయ్యా ఎమ్ కామ్. ఏం సుఖం ఇలా ఇంట్లో కామ్ గా పడుండాల్సి వచ్చింది. నాకేమన్నా ఛాయిస్సా. వాయిస్సా.

ఒరిస్సా వేపు వెళ్తున్న వాయుగుండం గబుక్కున 180 డిగ్రీలు వెనక్కి తిరిగి కేరళ వేపు వచ్చినట్టు కూతురునుంచి తన మీదకి ఇలా బోఫోర్స్ గన్ ఎక్కు పెట్టింది ఏమిటని పాపం ఆ మొగుడుగారు విలవిలా విలపించింగ్!

అమ్మా కాఫీ!

లేచావా తల్లీ. రా. కాఫీ తాగాక మళ్ళీ ఆ వెధవ ఫోన్ పట్టుకు కూర్చోకుండా వెంటనే తలంటు పోసుకుంటే బాగుంటుంది. అసలే ఇంకో గంటలో దుర్ముహూర్తం వచ్చేస్తోంది.

నన్ను కాఫీ తాగనిస్తావా ప్రశాంతంగా? స్నానం ఎంతసేపు. చిటికెలో చేసొచ్చేస్తా. నువ్వేం వర్రీ అవ్వకు.

వర్రీ నేనెందుకు అవుతా. రేప్పొద్దున్న నిన్ను కట్టుకునే వాడు అవ్వాలి వర్రీ.

అబ్బా ఆలూ లేదూ చూలూ లేదూ . ఎప్పుడో అయ్యే పెళ్లి తర్వాత నా మొగుడు వర్రీ అవుతాడని నువ్వు ఇప్పటినించీ వర్రీ అవడం ఏమిటి. మా తిప్పలు మేం పడతాంలే. నువ్వు ముందు ఆ మహా నైవేద్యం సంగతి చూడు. అన్నీ చేస్తే కానీ పూజ మొదలెట్టనివ్వవు. దేవుడికి ముందు ఒక ప్రసాదం చేసేసి పూజయ్యాక చేసుకోవచ్చుగా మిగతా వంట.

ఇదిగో చూడు. మీ తరానికయితే పూజ పునస్కారాలు నామ్ కె వాస్తే. నన్ను ఇలా వదిలేయి. ఇన్నేళ్ళుగా చేసుకుంటున్నా. ఇప్పుడు చెయ్యలేనా  ఏమిటి.

అన్నట్టు స్నానం అయ్యాక నీ బట్టలన్నీ అలా బెడ్ రూంలో నేలమీద పడెయ్యకు రోజూలా. తీసుకెళ్లి బైట బాల్కనీ లో పడేయ్. అలాగే నీ తమ్ములుంగారి బట్టలు కూడా. వాడు ఓ రాజకుమారుడిలాగా అన్నీ ఎక్కడ పడితే అక్కడే పడేయడం. వాడి పెళ్లయ్యాక వాడి పెళ్ళాం ఎలా భరిస్తుందో చూడాలి.

నా మొగుడి సంగతయ్యింది. ఇప్పుడు వాడి రాబోయే పెళ్ళాం సంగతి అవసరమా. అయినా మీ పెద్దోళ్లున్నారే మాటిమాటికీ మా పెళ్లి ఊసే ఇంకో మేటర్ ఏమీ లేనట్టు.

ఏ వయసులో ముచ్చట ఆ వయసులో అన్నారు. నీ వయసుకి నాకు మీ ఇద్దరూ పుట్టారు తెలుసా?

ఎందుకు తెలీదు. శుభ్రంగా తెలుసు. పాతికేళ్ళు రాకుండానే ఇద్దరినీ కనేసి హాయిగా ఇంటికే అంకితం అయిపోయావ్.

శిష్యా! ఈ ఇంటింటి రామాయణం అనంతంగా ఇలా సాగుతూనే ఉంటుంది