హైదరాబాద్లో సూర్యుడు ఎందుకు ఉదయించటం లేదు?!!

హైదరాబాద్లో సూర్యుడు గత మూడు రోజులుగా ఎందుకు ఉదయించటం లేదు?!!

ఈ విషయం మీద చాల సోధించి, పరిశోధించి, అలోచించి, విశ్లేషించగా నాకు అర్థం అయ్యిన విషయం! ఇంక ఆలశ్యం ఎందుకు? చదవండి 

పురాణాల కాలంలోనే కాదు ఈ రోజుల్లో కూడా ఎవరో ఒక దేవుడు ఎవరో ఒక మహా భక్తుడికి లేదా మహా పతివ్రతకి ప్రత్యక్షం అవుతూనే ఉంటాడు! అలా మా ఉళ్ళో, అనగా హైదరాబాద్లో, బహుశా ఒకానొక పతివ్రతకి దేవుడు రెండు మూడు రోజుల క్రితం ప్రత్యక్షం అయ్యి "ఓ నారీ శిరోమణి! నీ భక్తికి, పతి భక్తికి మెచ్చాను. కాని కొన్ని కొన్ని సందర్భాలల్లో మేము కూడా నిస్సహాయులం! ఒక వ్యక్తి ఆయుష్షు పెంచడం మాకు కూడా కుదరదు. నువ్వు మహా పతివ్రతవ్వి కాబట్టి నీకు నేను చెయ్యగలిగే సహాయం ఒకటే! నీకు ముందస్తు సమాచారం ఇవ్వడం.. అదేమిటంటే రేపు సూర్యుడు ఉదయించడం, మీ ఆయన అస్తమించడం ఒక్కసారే జరుగుతాయి! కాబట్టి ఆయనతో ఏమైనా లావాదేవీలు, రాతకోతలు గట్రా ఉంటె ఇవాళ రాత్రికల్లా ముగించేయ్యి. ఆనక బాధ పడి లాభం లేదు" అని చెప్పి అదృశ్యం అయిపోయాడు!

"ఇంకేముంది. అంతా అయ్యిపోయింది. నాకింక రేపటినించి ఎవరు దిక్కు?" అని ఆ సదరు నారీమణి భోరుభోరున ఏడుస్తూ సమయం వృధా చెయ్యలేదు ఎందుకంటే ఆమె "నేటి మేటి మహిళ"!  ఒకింత "Out of Box thinking"కి కూడా అలవాటు పడ్డ వ్యక్తి!     

అంతే!! ఒక గంట తీవ్రంగా ఆలోచించింది. తెల్లారితే తన బ్రతుకు తెల్లారుతుంది. అయినా దేవుడు ఏమిటి చెప్పాడు? "రేపు సూర్యుడు ఉదయించడం, మీ ఆయన అస్తమించడం ఒక్కసారే జరుగుతాయి!" అని కదా! కాబట్టి రేపు అసలు సూర్యుడు ఉదయించకుండా చేస్తే సరిపోతుంది కదా! Simple solutions to complex problems:)

ఆ ఆలోచన రావడం ఆలస్యం! "ఓ సూర్యుడా! రేపు ఉదయించకు! ఉదయించకు!" అని ఒక ఆర్డినన్స్ జారీ చేసింది! ఈవిడగారు మహా పతివ్రత కదా.  మరింక సూర్యుడు ఎలా ఉదయిస్తాడు? 

అదండీ జరిగిన సంగతి! ఇదే పురాణాల కాలంలో అయితే దేవతలకి, ఋషులకి ఈ విషయం దివ్య దృష్తితో తెలిసిపోయి లోక కళ్యాణార్ధం అందరు ఒక Delegation లాగ ఆ సదరు పతివ్రతా శిరోమణి దగ్గరకి వెళ్లి "అమ్మా! మీ ఆజ్ఞ మూలంగా సూర్యుడు ఉదయించక ముల్లోకాలు అల్లాడి, తల్లడిల్లి పోతున్నాయి. కాబట్టి నీ ఆజ్ఞని దయచేసి ఉపసంహరించు" అని వేడుకోనేవాళ్ళు! మరి ఇప్పుడు ఆ సౌకర్యం ఉందొ లేదో రేపు, ఎల్లుండి సూర్యుడు ఉదయిస్తే కాని మనలాంటి సామాన్య ప్రజలకి తెలీదు!

కాబట్టి వేచి చూడండి! మీ అదృష్టం!! 

"నేనొక్కడినే"!!!

"నేనొక్కడినే" సినిమా దర్శకుడి మనో"గతం" అవ"గతం" చేసుకొనే చిన్ని ప్రయత్నమే ఈ స్వ"గతం"!!

"గతం"లో  నేను కూడా అందరిలాగే చాలా తెలుగు సినిమాలు చూసాను. అది నిజం. నా "గతం నిజం"! ఒక్క మాటలో, క్షమించాలి, రెండుమాటల్లో చెప్పాలంటే ఇదే ఈ సినిమా సారాంశం - "గతం నిజం"!

"నేనొక్కడినే" సినిమా చూసాను. ఇది నిజం.

కాదు అబద్ధం అంది మా ఆవిడ ఎందుకంటే తను కూడా నాతో చూసింది!

అంటే! "నేనొక్కడినే" చూసాను అన్నది నిజం! నేనొక్కడినే చూసాను అన్నది అబద్ధం!!!

ఇంతకీ నేనొక్కడినే చూసానా లేక చూసినట్టు ఊహించుకున్నానా? అంతా  అయోమయం. గందరగోళం. గతంలో దుర్యోధనుడి పరిస్థితి! "ఇది మయ సభా? మాయ సభా? అయోమయ సభా?  ఇది ఈ సినిమా చూసిన వాళ్ళకి మాత్రమె అర్థం అవుతుంది అన్న మాట నిజం.

సినిమా మధ్యలో ఇంటర్వల్లో బైటికి వెళ్ళాలంటే భయమేసింది. భయం ఎందుకంటే నిజంగా ఇంటర్వల్ ఇచ్చారా లేక నేను ఊహించుకున్నానా అన్నసందేహం కలిగింది. నిజంగా ఇంటర్వల్ అయితే ఫర్వాలేదు కాకపోతే మట్టుకు నేనొక్కడినే లేచి అందరి కాళ్ళు తొక్కేసి వాళ్ళ మీద పడిపోయి నానా భీభత్సం అయ్యిపొయెది :(

అయినా ఎవరో మహానుభావుడు అన్నట్టు "మనవాళ్ళు ఉత్త వెధవాయలోయ్! ఈ మధ్య మరీ చెత్త చెత్త సినిమాలు తీసి మన మీదకి వదిలేస్తున్నారు" అని సగటు ప్రేక్షకుడు, దర్శక నిర్మాతల వేపు వేలెత్తి చూపిస్తే, ఈ దర్శకుడు ఆ వేలిని "సుకుమారం"గా పట్టుకుని సగటు ప్రేక్షకుడిని ఎవ్వరికి అందనంత ఎత్తుకి తీసుకెళ్ళి అక్కడే వదిలేసి చక్కా ఇంటికెళ్ళి పోయాడేమో అన్న సందేహం కలిగింది.

అప్పుడప్పుడూ "Bourne Identity" గుర్తుకొస్తే అది మీ జ్ఞాపక శక్తికి నిదర్శనమే కాని మరొక్కటి కాదు!

ఒక సినిమా గురించి రివ్యూ రాస్తే అందులో ఒకింత కథ రాయడం పరిపాటే. కాని ఈ సినిమా విషయంలో కథ చెప్పాలనుకోవడం కొంచం దుస్సాహసo!
ఇంక  కథ విషయానికొస్తే, అయినా కథ ఎవడికి కావాలి! ఒక పేజి కథని రెండు గంటల సినిమా తీసిన దాఖలాలు ఉన్నాయి. రెండు గంటల కథని నాలుగు సంవత్సరాలు టీవీ సీరియల్స్ గా తియ్యడము కూడా కద్దు. అలాంటిది ఒక్క సారి దాదాపు మూడుగంటలలో  బోల్డన్ని మెలికలు, మలుపులు, కొసమెరుపులు ఉన్న చిత్రాన్ని సగటు ప్రేక్షకుడు జీర్ణం చేసుకుంటాడా అన్నది ప్రశ్నార్థకం!

కాని తెలుగు వాడిని తక్కువగా అంచనా వెయ్యకండి. ఎందుకంటే "Inception" చిత్రాన్నేఅవలీలగా అర్థం చేసుకున్నట్టు మొహం పెట్టి, బంధు మిత్రులందరినీ "ఏమిటీ మీరింకా ఆ సినిమా చూడలేదా? అద్భుతం! అమోఘం!!" అని పొగిడి వాళ్ళు  చూసి వచ్చాక వాళ్లకి అర్థం కాలేదంటే వాళ్ళ పరువు పోతుందని వాళ్ళు కూడా ఇదే strategy వాడడం నా దృష్టికి వచ్చింది! అలాంటి మేధావులకి ఈ సినిమా ఒక లెఖ్ఖా?!

అన్నట్టు సినిమా మొదలవ్వక ముందు కొంతమంది వాళ్ళ మొబైల్తో "Selfie" తీసుకోవడం చూసి "అయినా ఈమధ్య ఇది బాగా ఫాషన్ అయిపోయింది" అనుకున్నాను. అది నా అమాయకత్వం అని సినిమా అయ్యాక అర్థం అయ్యింది:(  ఎందుకంటే 100% వాళ్ళంతా సినిమా మొదటి సారి అర్థం కాక రెండోసారి వచ్చిన వాళ్ళే. కాని తర్వాత నిజంగా రెండోసారి చూశామా, లేక చూసినట్టు ఊహించుకున్నామా అని సందేహం వస్తే ఆ సందేహ నివృత్హికి తీసిన సాక్షాలని కొంచం ఆలస్యంగా అర్థం అయ్యింది!

ఒకరకంగా ఆలోచిస్తే ఇది ఒకరకమైన మార్కెటింగ్ ట్రిక్ ఏమో అని అనుమానం. ఎందుకంటే ఒకసారి చూసిన వాళ్ళల్లో చాలామంది రెండోసారైనా అర్థం అవుతుందేమోనని చూస్తున్నారు. కాని ఆ సంగతి ఒప్పుకోరుగా. పైకి కనిపించే నిజమేమిటంటే చాలామంది రెండోసారి చూడడం. అంతే ఇదేదో చాల అద్భుతమైన సినిమా అని చూడని వాళ్ళంతా చూడడం. చర్వితచరణం:) షరా మామూలే!

తెలుగులో Hollywood స్థాయి సినిమా  చూడడం అరుదు! ఈ అవకాశం వదులుకోకండి!

PS: నేను పైన రాసిందంతా సినిమా చూసిన వాళ్ళకి మాత్రమె అర్థం అవుతుంది. కాబట్ట్టి ఇప్పటి దాక ఈ సినిమా చూడని వాళ్ళు  సినిమా చూసాక మరొక్కసారి చదివి అప్పుడు మరొక్క "కామెంట్" చెయ్యండి!

PS: 2024లో గౌతం హీరోగా ఒక సినిమా సంక్రాంతి విడుదల అవుతుంది. నిస్సందేహం :)

Unusual act of generosity by a stranger!

Two weeks ago I witnessed an unusual and interesting incident during my morning...err...evening walk!

btw...one advantage of going for an evening walk is that one can yield to the temptation from the Mirchi Bajji bandis, Pani puri bandis etc:)

And so it happened one evening couple of weeks ago  ....I was on the last leg of my evening walk and needless to say succumbed to the temptation of hot mirchi bajjis. As I was savoring my bajjis a gentleman, perhaps in his late 50's, ordered half a dozen each of mirchi bajjis & vadas packed. And after they were packed he asked for 2 more each of mirchi bajjis and vadas! Even the bandiwala too was surprised at this extra order and then that gentleman took the 4 bajjis to the waiting auto fellow (I didn't notice the auto till then) and offered them to him! The auto driver too was surprised but this guy insisted on him eating and told him "Khao! Khaane ke baad nikalenge" and once he finished eating they both sped off!

I was pleasantly surprised with his simple act of generosity.

And incidentally last week I too got an opportunity to do the same! I was going to a party at 7 PM and walked up to the main road where auto guys hang around. I found one auto there and incidentally at that junction my favorite mirchi bajji bandi will be there in the evenings. And I recalled the above incident and bought 4 mirchi bajjis and took one extra plate ...euphemism for paper:) and walked up to the auto guy and told him my destination. To my surprise he asked for a reasonable amount (For the uninitiated the auto guys in Hyderabad rarely come on meter!) and I said "Theek hai...pehle ye bajji khao...baad me chalenge". He too was surprised but accepted the bajjis and after he ate them off we went!!

Did you come across any such incidents like that unknown gentleman's generosity?

Sri Lakshmi Naraasimha Swamy Temple, Nacharam Gutta

This is my first travelogue!

I am fond of long drives and visit any place worth visiting within 150 KMs from Hyderabad. I've to go on these long drives at least once in 2 months.

So as part of this long drive (!!) on 12th January, 2014, Sunday decided to visit Sri Lakshmi Naraasimha Swamy Temple, Nacharam Gutta which is just 60 KMs from Hyderabad. We started at 9-30 AM from Karkhana after having breakfast at the very famous road side tiffin center opp Foodworld and reached Nacharam Gutta temple at 10-30.

Its on the Hyderabadl - Nagpur road and one has to take a right turn after the 1st toll gate just before Toopran. The highway up to the toll gate is 4 lane and very smooth without any pot holes. Don't take the 'U' turn within half a KM from the toll gate but after 1 KM there is a right turn and after traveling few KMs on this stretch suddenly we came across the Temple Arch (popularly called Kamaan) on the right side and we had to travel few more KMs on this road and suddenly found ourselves at the famous temple which is on the left side of the road.

This is a very famous temple in these parts and is also known as "Eluru Nacharam temple" Incidentally on Google maps you'll have to type "Nachram" to find route for this temple!!

We had a darshan of the deity within 5 minutes as there was no rush though it was a Sunday. Then we had a tour of the temple complex which is on a small 3 storey high hillock and there were few cave like structures to the side of the temple as can be seen from the following photos. The deity is one side of this huge boulder.

This temple is centuries old temple dedicated to Lord Narasimha Swamy. Through ages, the temple has been a source of solace and pilgrimage.  The temple got its name from a sincere devotee Nachar. It is believed that devotees who visit the temple after a dip in the River Haridra not only get rid of their sins, but also of skin diseases.

We walked through the cave like structure surrounding the temple and came out of the temple where if one wants they can pay Rs.100 for a "Sankalpa Godaan" wherein the Poojari will do small 5 minute pooja to the cow made available by the temple authorities and pilgrims have to buy Chana Dal and Gur to offer as prasadam to the cow. But we and the cow had to be satisfied with sugar as substitute for gur which wasn't available :(

Opposite to the temple on the other side of the temple one can see the reservoir which I believe is the river Haridra though we didn't venture there!

After feeding the cow by 11-30 AM we started back to the city and as our usual lunch time is 1 PM we decided have lunch in some restaurant in the city only and hence didn't stop en route though there were a couple of dhabas on the Highway and few restaurants too in Medchal town.

All in all this would be an ideal place for a half day trip/picnic.

Mission accomplished :)

Lesson taught by New Year!!

A lesson New Year of 1990 taught me!

In late 80's I was working in Marketing and every new year I too used to get few calendars as well as diaries. Don't know whether it was selfishness or perhaps unthinking, but I used to use only one big and good diary and used to stuff all the other diaries in the bottom draw of my desk. Calendars of course, I used to give it to colleagues as we can't normally store them because of their odd size/packings :(

In January, 1990 when I tried to push one such diary in to the draw it wasn't going inside and surprised I peeped in and found it full of unused diaries of previous 3/4 years!!

I pulled out ALL those diaries and sperad them on my desk. Then it stuck me... I felt like Emperor Ashoka after the Kalinga War staring at the dead bodies and wondering about the futility of it all :(

There starting at me were at least 20 diaries all useless now for any one! And you should've seen the looks of my colleagues when I spread them on the table!!

That very second I got enlightenment of sorts...immediately disposed all of them and ever since that day every year I just kept the first good diary and started giving off all the other diaries to all my colleagues. And every one was happy.

Nowadays thanks to being in business I don't get (m)any diaries :(

That small incident taught me a lesson...don't keep more than what you need whatever it may be.

While on the subject I wonder why corporates keep giving diaries/ calendars year after year? I mean every corporate gives the same and how many calendars/ diaries one can use? They either go waste or given to some one they might also not use it.