Un(der)appreciated Tribe:(

Today at 6-15 AM the newspaper boy as usual threw the paper into our balcony. As my day doesn't start if I don't read the paper along with first cup of coffee I was waiting for him. And as soon as the paper fell in our balcony went out to take it. And, boy, was it cold! You bet.. it was 12.4 C as recorded in the paper itself (of course, it was yesterday's minimum temp...but today was no different!). I started to shiver almost and immediately dashed off into the house, sat at the dining table, my favorite reading place in the morning! Then sipping hot coffee started reading the paper. Bliss:)

Then it suddenly hit me! If I felt it so cold just for a few seconds outside how the newspaper delivery boy must be feeling ...having started his day at least an hour before! And just think of it...these newspaper boys do their thankless job almost 360 days in a year come rain or shine! And without using any technology they deliver the paper almost on time every single day barring unforeseen circumstances. They have an enviable track record of "on time delivery":)

How many of us go to office so punctually for almost 360 days/year?! And these boys deliver the papers in severe cold or heavy rain! I am yet to see a "delayed delivery" due to inclement weather:)

In fact newspaper reading is almost an addiction for majority of us and we go mad if there is a holiday for them or if its delayed beyond reasonable time. And these boys rarely disappoint us.

And they do it for a pittance! There is no big amount in delivering newspapers! But how many of us have recognized/appreciated their "service" ...I didn't till today:(

This sudden realization made me to decide to include them in my "Deepawali Inaam" list from next year!

Balli Episode!

Mundu Maata: Telugulo raasthu ee English lipilo enduku rasthunnano manavi chesthaanu.  kinda Telugu scriptlo kooda raasanu. meeku edi sulabhamgaa unte adi chaduvukondi!

Naaku moodu rakaala manushulu thelusu.

1. Telugu subhramgaa chaduvanu, raayanu maatladadamu vachchina vaallu

2. Telugu vaare kaani Telugu chadavadam raayadam raanivaallu. Kaani Telugu Brahmandamgaa maatladutharu

3. Telugethara vyakthulu...para bhasha maatru bhashagaa undi Telugu vaaritho daggara saanihityam undadam valla Telugu brahmandamgaa maatladuthaaru...kaani pai tharagathi vaari laaga chadavadam raayadam raadu.

Kaabatti naa rachanalu ashesha prajadarana pondaali ane oka swaartha pooritha prayojanam kosam Teluguni Englishlo raasthunnanu!

Aggipulla, Kukkapilla, Sabbubilla, Ballipilla kaadedi Kathaanikakanarham:)

Inka "Balli Episode" prarambham!

Ivaala poddunne lechaanu...emito eemadhya poddunne levadam oka bad habit ayyipoyindi:( Sare poddunne levagaane coffee padaka pothe manishini kaadu. Ventane vantintloki velli decoction pettadaanii filter kadugudaamani choosthe wash basinlo oka balli pilla bhayam bhayamgaa o moola undi.

Naaku ballulante bhayam ledu kaani juguptsa:( Danni elaga baita padeyyalani thega alochinchaanu. Eelopala inkevaraina kooda naalaage poddunne lechi untaaremo vaalla salaha kooda theesukundamani Facebooklonu, Twitterlonu kooda post chesaanu...salaha cheppandaho ani!

Eelopala naa prayatnaalu nenu cheyyadam modalu pettanu..."Balli Balli...naa thallivi kadooo koncham baitiki
ra amma" ani bujjagimpuga adigaanu. Kaani problem emiti ante naaku balli bhasha, balliki Telugu raavu:( Adi ala bhayamgaa choosthoone undi. Deenni maa avida leche logaa baita padeyyali ani oka pulla wash basinlo pettanu..adi ekki rammani naa alochana...kaani balliki andulonu balli pillaki chaala chinna brain untundi kadaa adi ee "Pullalu pettadam" veregaa artham chesukundi. Bahusha valla mummy daaniki cheppuntundi "Pullalu pettevallaki koncham dooramga undu" ani.  Eppatiki ekkade. Paiga atoo itoo thirigeyyadam modalu pettindi.

Sare idi naa manchike anukunna..ratri eppudo padi untundi...ninna eppudu tindi tindo ratri antha ee wash basinlo baavilo kappa laaga thega thirigi thirigi shosha vachchi padipothe appudu nene elago baita padeyyatchchu kadaa.

Kaani choodadaniki pille kaani chaala energeticgaa undi. Circuslo globelo motor cycle laagaa non stop thiruguthondi kaani alisi poye soochanalu emi kanipinchatamledu.

Oka pakka cinemallo choopinchinattu naa chevilo oka akashavaani maatalu pade pade vinipinchadam modalu pettayi.."Anduke nenu eppudu chepthuntaanu...vantintlo anninti meeda moothalu pettali" ani. Ee akashavaani evaro vijnulayina chaduvarulu eepatiki gurthinchi untaaru! Ayina Idi maree bagundandi..moothalu ante edo ginnela meeda pedathamu kaani wash basin meeda pedathaara evarayina:(

Inka laabham ledu ani appatiki appudu ashuvugaa oka paata katti "Chandamama Raave, Jabilli Raave" paata tunelo paadanu.

"Balli pilla raave, pulla ekki raave, mee intikellave malli itu raake" ani manchi aveshamgaa paadadam modalu pettanu. Oo nimishaaniki adi o cinemalo Brahmanandam laaga thalakindulugaa padi naalugu kaallu kottukovadam modalu pettindi...comaloki vellipothundemonani bhaya paddanu..endukayina manchidani paata apaanu.

inko nimishaaniki adi therukuni atoo itoo yama speedgaa thirigeyyadam modalettindi. aa thiragadamlo naa adrustam baagundi emi chesthondo daaniki kooda theleekunda pulla ekki paiki 100 KMs speedlo ekkesi brathuku jeevudaa ani okka jumptho daani intiki paaripoyindi.

Ammayya o problem solve ayyindi...Kaani oka doubt...a balli pilla daani intikelli vaalla mummytho naa meeda chilavalu palavalu chepthundemo:(

Mothaaniki ilaa ee Balli Episode sukhaantham ayyindi!

Katha kanchiki. manamintiki.

Annattu balli kooda kanchike! kaavalante kanchi vellil choodandi. balli leka pothe nannadagandi:)


బ(బు)ల్లి ఉదంతం
   
అగ్గిపుల్ల, కుక్కపిల్ల, సబ్బుబిళ్ళ, బల్లిపిల్ల కాదేది కథానికకనర్హం:)

ఇంకా ప్రస్తుత "బల్లి కథ" ప్రారంభం!

ఇవాళ పొద్దున్నే లేచాను. ఏమిటో ఈమధ్య పొద్దున్నే లేవడం ఒక బాడ్ హాబిట్ అయ్యిపోయింది:( సరే పొద్దున్నే లేవగానే కాఫీ పడకపోతే మనిషిని కాదు. వెంటనే వంటింట్లోకి వెళ్లి ఫిల్టర్ కడుగుదామని చూస్తే వాష్ బేసీన్లో  ఒక బల్లి పిల్ల ఒక మూల భయం భయంగా ఉంది. నాకు బల్లులంటే భయం లేదు కాని  జుగుప్త్స. దాన్ని ఎలాగ బైట పడేయ్యాలని తెగ ఆలోచించాను. ఈలోపల ఇంకెవరయినా కూడా నాలాగా పొద్దున్నే లేచి ఉంటారేమో వాళ్ళ సలహా కూడా తీసుకుందామని వెంటనే ఫేస్బుక్, త్విట్టర్లలో  పోస్ట్ చేసాను.....ఏదయినా సలహా చెప్పండహో అని!

ఈలోపల నా ప్రయత్నాలు నేను చెయ్యడం మొదలెట్టా. "బల్లి బల్లి...నా తల్లివి కదూ కొంచం బైటికి రామ్మా" బుజ్జగించాను. కాని సమస్య ఏమిటంటే నాకు బల్లి భాష, బల్లికి తెలుగు రావు:( ఆ బల్లి పిల్ల అలా భయంగా చూస్తూనే ఉంది. దీన్ని మా ఆవిడా లేచే లోగా బైట పదేయ్యలని ఒక పుల్ల వాష్ బేసీన్లో పెట్టాను. అది ఎక్కి వస్తుందేమోనని నా ఆలోచన. కాని బల్లికి అందులోను బల్లి పిల్లకి చాల చిన్న బ్రెయిన్ ఉంటుంది కదా. దానికి ఆ ఆలోచన రాలేదు. పైగా అది ఈ "పుల్లలు పెట్టడం" వేరేగా అర్థం చేసుకుంది. బహుశా వాళ్ళ మమ్మీ దానికి చెప్పి ఉంటుంది. పుల్లలు పెట్టేవాళ్ళకి కొంచం దూరంగా ఉండమని. ఎప్పటికి ఎక్కలేదు. పైగా అటూ ఇటూ తిరిగేయ్యడం మొదలు పెట్టింది. సరే ఇది నా మంచికే అనుకున్నా. రాత్రి ఎప్పుడో  పడి ఉంటుంది. నిన్న ఎప్పుడు తిండి తిందో. రాత్రి అంతా ఈ వాష్ బేసీన్లో బావిలో కప్పలాగ తిరిగి తిరిగి శోష వచ్చి పడిపోతే అప్పుడు నేనే ఎలాగో బైట పడేయ్యచ్చుకదా అని.
కాని చూడడానికి పిల్లే కాని చాల ఎనర్జేతిక్ గా ఉంది. సర్కస్లో గ్లోబులో మోటర్ సైకిల్ లాగ నాన్ స్టాప్ తిరుగుతోంది కాని అలిసి పోయే సూచనలు ఏమి కనిపించలేదు.

ఒక పక్క సినిమాలో చూపించినట్టు నా చెవిలో ఆకాశవాణి మాటలు పదేపదే వినిపించడం మొదలెట్టాయి "అందుకే నేను ఎప్పుడు చెప్తూంటాను.వంటింట్లో అన్నింటి మీద మూతలు పెట్టాలి అని" ఈ ఆకాశవాణి ఎవరో విజ్ఞులైన చదువరులు ఈపాటికే గ్రహించి ఉంటారు. అయినా ఇది మరీ బాగుందండి. మూతలు అంటే ఏదో గిన్నెలమీద పెడతాము కాని వాష్ బేసిన్ మీద పెడతారా ఎవరయినా!

ఇంకా లాభం లేదని అప్పటికప్పుడు ఒక పాట ఆశువుగా రాసి "చందమామ రావే, జాబిల్లి రావే" పాట ట్యూన్లో పాడాను.

"బల్లి పిల్ల రావే, పుల్ల ఎక్కి రావే, మీ ఇంటికెల్లవే, మల్లి ఇటు రాకే" అని మంచి ఆవేశంగా పాడడం మొదలెట్టాను. ఓ నిమిషానికి అది ఒక సినిమాలో బ్రహ్మానందంలాగ తలకిందులుగా పది నాలుగు కాళ్ళు కొట్టుకోవడం మొదలు పెట్టింది. కోమాలోకి వెళ్ళిపోతుందేమోనని భయపడ్డాను. ఎందుకయినా మంచిదని పాట ఆపాను. ఇంకో నిమిషానికి అది తేరుకుని అటూ ఇటూ యమ స్పీడుగా తిరిగేయ్యడం మొదలెట్టింది. ఆ తిరగడంలో నా అదృష్టం బాగుండి, ఏమి చేస్తోందో దానికి కూడా తెలీకుండా పుల్ల ఎక్కి పైకి 100  కిమీ స్పీడులో బ్రతుకు జీవుడా అని ఒక్క జంపుతో దాని ఇంటికి పారిపోయింది. అమ్మయ్య! ఒక ప్రాబ్లం సాల్వు అయ్యింది.

కాని ఒక డౌటు! ఆ బల్లి పిల్ల దాని ఇంటికెళ్ళి వాళ్ళ మమ్మీతో నా మీద చిలవలు పలవలు చెప్తుందేమో:(

ఏమయితేనేం! మొత్హానికి ఈ బల్లి ఉదంతం ఇలా సుఖాంతం అయ్యింది.

కథ కంచికి. మనమింటికి.

అన్నట్టు  బల్లి కూడా కంచికే! కావాలంటే కంచి వెళ్లి చూడండి. బల్లి లేకపోతే నన్నడగండి:)

Sam Haskins Anecdote

This  is an anecdote by  the late Photographer, Sam Haskins. Quite revealing!

A photographer went to a socialite party in New York. As he entered the home, the host said "I love your photographs. They are wonderful ...You must have a fantastic camera".

The Photographer says nothing until dinner is over and says to the host just before leaving "That was a wonderful dinner. You must have a great stove"

How to revive Bhogi "Bonfire" tradition in Cities

Harvest Festival is celebrated across many states in India during January every year as Sankranthi in Andhra Pradesh, Bengal, Kerala, Bihar, Goa, Karnataka, Orissa, Madhya Pradesh, Maharashtra, Manipur, Uttar Pradesh; as Thai Pongal in Tamil Nadu; as Uttarayana in Gujarat & Rajasthan; as Lohri in Haryana, Himachal Pradesh & Punjab.


More info here: http://en.wikipedia.org/wiki/Thai_Pongal
 

At least in Andhra Pradesh we have an age old tradition of having a "Bonfire" on Bhogi, a day before Sankranthi. All the members of the family gather in front of the house early morning around 4/5 AM and light a big fire with firewood and old clothes and sit around the same till day break.

Photo courtesy: Wikimedia Commons Bonfire

Thanks to urbanization this tradition is as good as dead at least in cities as many live in apartments and also are too lazy to get up early morning:( I rarely see "Bhogi Bonfires" in the city and only a minuscule minority celebrate it. Some fortunate few take their families to their native villages for Sankranthi where the children are exposed to the traditions.


Since traditions are carried on from one generation to another unless some steps are taken by people /organizations am sure after few years no one will ever be aware of this lovely tradition at least in Urban India.

I have a simple suggestion to make to keep this tradition alive.

A. The residents Associations of apartments as well as colonies should come together and organize "Bhogi Bonfire" in a vacant and safe place nearby. All the families should be encouraged to assemble by 4 AM and the Bonhomie can continue till day break. All the participants should also be encouraged to bring any old/unused/broken wooden junk lying around in their homes so that their home also gets cleaned of the junk!

B. Big corporates should advertise sufficiently in advance and can organize the "Bhogi Bonfire" in any big empty grounds by talking the necessary permissions from the concerned authorities similar to "Ramlila" celebrations. They can also take this opportunity to "Promote" their products/services to the "captive" public. They can also give free samples of their products.  May be "Burnol" can associate themselves with all such associations and organizations by sponsoring a part of the expenditure and/or by giving small free sample of their  products.

Am sure if the above two suggestions are implemented we can ensure that this age old tradition is kept alive. So go ahead..do your bit..as Mother Theresa said if you can't feed 100 just feed one.....start the Bhogi (Bon)Fire in your colony/area! Let it spread like Wildfire! ..of course metaphorically!